CBD-markt in Nederland: wie naait wie ook al weer?

De CBD markt anno 2019 en wie is wie aan het naaien, welke belangen spelen mee, de marionetten in het spel.. en als bonus ook alvast een tipje van de sluier van deel 2 over hoe de media, advocaten en ook RADAR zich voor de kar van belangenverstrengelingen laten spannen.

Marc van Dinther schreef 7 december 2016 voor de Volkskrant: Wondermiddel CBD is illegaal maar overal te koop. De inspectie (IGJ) laat de verkoop oogluikend toe en grijpt alleen in als ze risico’s signaleert: naast gerenommeerde bedrijven hebben ook tal van kleine bedrijfjes en particulieren zich op de CBD-markt gestort. Hoeveel CBD-olie in Nederland wordt verkocht is onbekend, maar marktleider Jacob Hooy zegt alleen al jaarlijks ‘meer dan honderdduizend’ flesjes te verkopen. CBD is niet geregistreerd als medicijn; de werkzaamheid van het middel is nog onvoldoende onderbouwd.
Volgens cannabisonderzoeker Arno Hazekamp is er in het beleid nu sprake van willekeur. Hij pleit voor duidelijke kwaliteitsregels voor CBD.

 

Nieuwe Novel Foods Verordening

Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen (Novel Food) daterende 20 december 2017 en opgesteld naar aanleiding van Verordening (EU) 2015/2283 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2015. Met ingang van 1 januari 2018 is deze nieuwe EU Novel Foods Verordening nr. 2015/2283 van kracht. Novel Foods hebben per deze datum een nieuwe omschrijving gekregen. De toelatingsprocedure voor novel foods is te vinden in artikel 10, de (procedurele) voorwaarden met betrekking tot het Advies van de EFSA inzake de risicobeoordeling van een novel food staan in artikel 11.
Wanneer een novel food wordt toegelaten en opgenomen in de Unielijst, kan de Commissie voorschriften opleggen voor monitoring na het in de handel brengen, teneinde toe te zien op het gebruik van het nieuwe voedingsmiddel om ervoor te zorgen dat de door de EFSA in de risicobeoordeling vastgestelde veilige grenzen niet worden overschreden (artikel 24). (Zie ook publicatieblad van de Europese Unie).

Om CBD op deze lijst te krijgen dient een toelatingsprocedure gestart worden bij EFSA en om daarvoor in aanmerking te komen moet het product aan strenge eisen voldoen. Eisen welke in veler ogen wel heel erg overdreven zijn voor een plant welke al eeuwen lang als een huismiddel voor allerhande kwalen gebruikt wordt. Eisen ook waaraan in de Nederlandse markt zoals we die nu kennen geen enkele leverancier voldoet.

Des te vreemder is het dus ook dat twee van de kartrekkers van het voorstel van EIHA om CBD als Novel Food aan te merken de twee grootste Nederlandse kwekers van industriële hennep zijn die voordat de hype rondom CBD losbarstte geen enkel belang hadden in- en net zo min kennis hadden van- de voedingsmiddelenindustrie: HempFlax en Dun Agro. Waarbij tevens de vraag rijst waarom je een kruid als cannabis (of wiet, van het Engelse weed = “onkruid”) opeens als een voedingsmiddel zou willen classificeren. Wat en wie zitten hier achter?

 

De focus ligt beslist niet op patiëntenbelangen

Een en ander wordt al snel duidelijk uit een interview met Arno Hazekamp, “Cannabis, een bijzonder geneeskruid” in Nederlands tijdsschrift voor fytotherapie, 29e jaargang, nr. 3, zomer 2016. Arno Hazekamp is biofarmaceutisch wetenschapper en als consultant verbonden aan de firma Bedrocan, de enige legale Europese producent van cannabis voor medicinaal gebruik. Als expert in kwaliteitsbepaling van medicinale cannabis en voormalig bestuurslid van de International Association for Cannabinoid Medicines (IACM) is Arno inmiddels internationaal bekend geworden.

Hazekamp doet in dit interview een aantal opmerkelijke uitspraken die wat ons betreft zeer discutabel zijn. De cannabisplant kan volgens hem niet gezien worden als een typisch Nederlands volksgeneeskundig kruid én medicinaal en recreatief gebruik van cannabis zijn volgens hem twee verschillende dingen.

Tevens merkt Hazekamp in dit interview op dat hij de ontstane hype rondom CBD dermate verontrustend vond dat hij met een groep collega’s een apotheek heeft gezocht en gevonden die de magistrale bereiding verantwoord kan doen: Transvaal-Apotheek. Ook daarmee is dus een samenwerkingsverband maar helaas één waar veel mensen na afschaffing van vergoeding van zorgverzekeraars niets aan hebben.

Hazekamp stelt verder dat mensen altijd naar kwaliteitscertificaten moeten vragen bij dit soort producten, opletten waar ze met vragen terecht kunnen en vooral niet anoniem via internet moeten bestellen en daar sluiten wij ons volledig bij aan… maar dat is dan ook het enige!

Het is helaas maar al te duidelijk dat Hazekamp meer voor eigen parochie predikt dan wat anders en slechts voorstander is van de medicinale cannabis van Bedrocan die als enige legaal is op de Europese markt. Op zich is daar niets mis mee wanneer dat jouw visie is maar je kunt niet eisen dat anderen er hetzelfde over denken en al helemaal niet beslissen voor een ander. In Nederland hebben we nog altijd het recht op zelfbeschikking al is daar met deze regering niet veel van te merken. Tevens wordt uit het interview ook meer dan eens duidelijk dat Hazekamp zichzelf ook een soort van controlerende rol in de markt aangemeten heeft. Een zeer dubieuze en zelfs gevaarlijke rol in een illegale markt zoals anno 2019 ook diverse publicaties waaronder verschillende uitzendingen van RADAR bevestigden.

 

Cannabis is een kruidengeneesmiddel maar behoeft een andere behandeling omdat cannabis onder de Opiumwet valt?

Tenslotte wordt in dit interview een belangrijke vraag gesteld:
Wat maakt cannabis anders dan de andere kruidengeneesmiddelen? Waarom zet de overheid zich wel in voor cannabisproducten en niet voor andere kruidengeneesmiddelen?
Het antwoord van Hazekamp was:
Eigenlijk spelen bij alle kruidengeneesmiddelen dezelfde zaken een rol bij de effectiviteit en kwaliteit in relatie tot het complex aan inhoudsstoffen. Omdat cannabis echter onder de Opiumwet valt, zowel in Nederland als ook internationaal, kan alleen via de overheid hier een specifieke ontheffing worden gegeven. Om diezelfde reden kan het ook niet zomaar een zelfzorgmiddel zijn en is de route naar erkend geneesmiddel via de tussenstap van traditioneel kruidengeneesmiddel uitgesloten.

Hazekamp mist hier echter een zeer belangrijk aandachtspunt. CBD wordt vervaardigd uit industriële hennep, een variant van cannabis die erop gekweekt wordt niet psychoactief te zijn. Om die reden mag industriële hennep ook alleen gekweekt worden uit daarvoor bestemde en door de overheid goedgekeurde zaden. Dát onderscheid wordt door de overheid gemaakt en daarmee geeft de overheid dus zelf ook aan dat er sprake is van twee verschillende cannabis-varianten die verschillend beoordeeld worden. De variant industriële hennep is mits uit de daarvoor door de overheid geselecteerde soorten opgekweekt NIET psychoactief en behoort dus NIET thuis in de Opiumwet.*

 

Het recht op zelfbeschikking en verloren vertrouwen

CBD-olie gemaakt uit industriële hennep zou dus gewoon een zelfzorgmiddel moeten kunnen zijn en mensen zouden dit ook gewoon in eigen tuin moeten kunnen kweken wanneer dat hun voorkeur heeft. Het is tenslotte niet aan de wetenschap of aan de overheid om voor mensen te bepalen wat zij prefereren: een huismiddel uit eigen tuin, een zelfzorgmiddel van de drogist, een novel food van de gereguleerde markt of een erkend geneesmiddel van de apotheek wat alleen door big-geregistreerde reguliere deskundigen verstrekt mag worden. Dat bepalen de mensen nog altijd zelf en die keuze is niet alleen een kwestie van persoonlijke voorkeur maar ook van betaalbaarheid en last but not least ook een kwestie van vertrouwen. Vertrouwen wat er niet meer is onder het gros van de bevolking van Nederland.

Ondanks dat het interview van 2016 is en dus al gedateerd hebben wij weinig verandering of verbetering kunnen constateren in het belang van patiënten / gebruikers.

Wat wij wel geconstateerd hebben is dat de strijd nog steeds en zelfs nog erger dan in 2016 ten koste van de patiënten / gebruikers gaat. Medicinale cannabis op recept wordt niet meer vergoed door zorgverzekeraars naar aanleiding van het advies van Zorginstituut Nederland. Huisartsen schrijven minder voor naar aanleiding van het advies van Zorginstituut Nederland. Zorginstituut wat een negatief advies uitbrengt omdat zij van mening zijn dat er te weinig onderbouwde onderzoeken voor handen zijn gedaan met de medicinale cannabis gekweekt in opdracht van BMC door het bedrijf Bedrocan – was Hazekamp daar niet direct bij betrokken destijds en dus mede-verantwoordelijk hiervoor?

En hoe passen de onderzoeken van Hazekamp in het gehele plaatje? Er worden regelmatig conclusies getrokken en resultaten openbaar gepubliceerd door hem maar hoe getest wordt, welke methodes gebruikt worden en op welke merken testresultaten betrekking hebben daar moet het publiek maar naar raden? En dat terwijl Hazekamp ook in dit interview stelt dat mensen altijd naar kwaliteitscertificaten moeten vragen. Wij kregen die al nooit te zien en nu kregen toeschouwers van RADER ze al net zo min te zien. Het minste wat men mag verwachten wanneer je merken/bedrijven openbaar het vuur aan de schenen wilt leggen is dat je je beweringen kunt onderbouwen.

In een uitzending van RADAR kwamen zelfs merken in beeld die daardoor echt wel negatieve publiciteit te verwerken kregen terwijl in die uitzending uit niets op te maken was of die merken wel of niet getest waren. In de US hadden de bedrijven die in beeld waren direct een rechtszaak aangespannen en waren deze bedrijven ook in het gelijk gesteld. Wanneer je daar goed over na denkt zegt dat eigenlijk alles: over het beleid in Nederland, over belangenverstrengelingen en monopolies die koste wat koste in stand gehouden worden en het ergste van al: misbruik.. misbruik van vermeende machtsposities en misbruik van patiënten / gebruikers die absoluut niet meer weten waar ze aan toe zijn, wie ze nog kunnen vertrouwen en hopeloos en gedwongen op zoek moeten blijven naar eerlijke transparante informatie.

Dit zijn natuurlijk situaties die absoluut niet kunnen en zeker voor een zogenaamde wetenschapper is dit NOT DONE en NIET verantwoord.  En dat van een wetenschapper die lobbyt voor de overheid terwijl een van de aandachtspunten volgens de Wet van diezelfde overheid om de War on Drugs te stoppen goede voorlichting één van de eerste vereisten zou moeten zijn.

 

De natte droom van Hazekamp: nog meer regels, nog meer onderdrukking

En de ambities van Hazekamp gingen zelfs nog verder zagen we in de laatste alinea van dit zeer verhelderende interview:
Ik zie de ontwikkelingen rond cannabis als een belangrijke leerweg. Ze laten zien op welke manier ook andere planten, met name de wat sterkere psychoactieve planten of paddenstoelen zoals iboga, ayahuasca, psilocybe’s, peyote, khat en Erythroxylum coca zouden kunnen worden ontwikkeld tot effectieve, wetenschappelijk onderbouwde en maatschappelijk geaccepteerde medicatie. Op dit moment organiseer ik jaarlijks een weeklange masterclass voor cannabisonderzoekers, maar ik zou dit graag verbreden naar meerdere planten. Mijn droom is dat er een complete Master-opleiding komt voor de studie naar psychoactieve planten, met een focus op alles: van politieke zaken via chemisch onderzoek tot aan
medicijnontwikkeling. Zo’n opleiding kan studenten voorbereiden op de maatschappelijke discussie die we over drugs moeten gaan voeren als de huidige war on drugs politiek verleden tijd is.

We kunnen dus nog veel meer regels, wetten en beperkingen tegemoet zien als het aan Hazekamp en collega’s ligt. Nog even en we moeten naar BMC om een vergunning aan te vragen om klaprozen en rode zonnehoed in onze achtertuin te planten. En hoe gaan we dat doen met onkruid zoals wilde veldsla? Dat groeit letterlijk overal en heeft dezelfde werking als opium.
Zie je de krantenkoppen al voor je? “Melding van een illegale kwekerij, gezin op straat gezet en geen kans op vervangende woning. Belandt op de zwarte lijst met als gevolg daarvan baan verloren of problemen met uitkerende instantie, woningbouwcorporaties die onder één hoedje spelen, gemeenten en justitie dito. Levens geruïneerd, overgeleverd aan de voedselbank en behulpzame medemensen die door hen te helpen ook nog grote kans lopen gestraft te worden door dit waanzinnige beleid. En dat alles vanwege VIJF slaplantjes, onkruid wat zelfs in een betegelde tuin nog overlevingskansen weet te benutten.

Overlevingskansen die de bevolking, de patiënten, ontnomen worden.. door overheden, de politiek, de wetenschap en alle andere belanghebbenden die bewust de war on drugs in stand houden

 

In het kader van Transparantie,
Team VMO

Met speciale dank aan Marc van Dinter en de Volkskrant, Wim Best, IGJ, MVO, Tedje van Asseldonk en MMV, EFSA, EIHA, NVWA, het fenomenale researchteam van VMO en last but not least FOK! en Bokt die ons allebei voorstelden een “wie neukt(e) met wie-lijst” te publiceren. Thanks guys maar dat laten we (voorlopig) maar aan de “experts” over 😉

 

Kanttekening* Definitie  van “drugs” (Wikipedia)

Ook wel: narcotica, verdovende middelen, stimulerende middelen, bedwelmingsmiddelen, roesmiddelen, geestverruimende middelen, verboden middelen of dope, is een verzamelnaam voor geneesmiddelen en genotsmiddelen die een meer of minder ‘drogerende’ (verdovende, opwekkende en/of bewustzijnsverruimende) werking hebben en die tot afhankelijkheid, meestal verslaving genoemd, kunnen leiden.
CBD producten vervaardigd uit gecertificeerde industriële hennep-zaden kunnen dus zonder probleem onder de kruidenpreparaten ingedeeld worden. Op de zaden is immers al toezicht op en industriële hennep hoort ook niet op de Opiumlijst te staan. Hop, een andere telg van de Cannabis-familie staat er tenslotte ook niet op en ook van hop wordt menig kopje cannabinoïden-rijke thee van genuttigd, en liefst vers geplukt uit eigen tuin of de vrije natuur.

Volgens het ministerie van Volksgezondheid, verantwoordelijk voor de drugswetgeving, zit er een ‘discrepantie’ in de wetgeving en wordt er gewerkt aan nieuwe regels. Laten we daar dan maar op proosten met een pilsje vervaardigd uit hop en zwaar belast met accijns. Heel wat minder onschuldig dan CBD te merken aan de kater de dag na een avondje stappen maar welke idioot gelooft er anno 2019 nog in dat het beleid om gezondheid en welzijn van de bevolking draait?

Trouw: Medische cannabisolie is populair. Zo populair dat inmiddels een handvol gemeenten nadenkt over coulantere regelgeving voor het veronderstelde medicijn.

Taboe wordt mede door de Media in stand gehouden

Dat er een gigantisch taboe rust op het gebruik van cannabis weten we allemaal maar dat de media in het in stand houden van dit taboe groot aandeel heeft daar is men minder bewust over helaas. Berichten zoals dit artikel van Trouw worden dan ook trouw gedeeld door de vele volgers, vaak zonder dat men zich erin verdiept heeft of de inhoud van een dergelijk artikel wel klopt.

En ook de Nederlandse journalistiek laat het afweten. Waar zijn de verhalen over onderzoeken naar cannabis als geneesmiddel tegen kanker of over de antipsychotische eigenschappen van cannabidiol? Waar zijn de reportages over de honderden Cannabis Social Clubs in Spanje, over decriminalisering in diverse VN lidstaten? Hoeveel journalisten weten überhaubt dat Belgen sinds 2005 het wettelijke recht hebben één cannabisplant te bezitten, die dus niet zoals in Nederland op elk moment in beslag genomen mag worden?

Derrick Bergman is journalist, schrijft over cannabis sinds 1994 en is sinds 2009 woordvoerder van de Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod. De schaamte over het falen van zijn beroepsgroep is sindsdien alleen maar toegenomen zo schreef hij op VillaMedia en met recht!
(VillaMedia – Website over journalistiek – de moeite van het lezen zeker waard)

Het is er nu in 2018 beslist niet beter op geworden. Nog steeds verzaken Nederlandse journalisten structureel hun taak: het controleren en kritisch volgen van de macht en het toepassen van wederhoor. Vrijwel dagelijks berichten de media over cannabis en coffeeshops. Elke opgerolde wietkwekerij krijgt een kolommetje en elke politicus of politieman die iets te melden heeft over cannabis vindt een luisterend oor. Het controleren van beweringen of het toepassen van wederhoor wordt daarbij steeds zeldzamer.

 

De gevaarlijkste drug die er bestaat

Het grootste taboe rust op recreatief gebruik van cannabis. Een artikel over een blower zal in veel gevallen niet geplaatst worden omdat dat teveel riekt naar het promoten van cannabisgebruik en dat mag niet. Ben je een zelfverklaarde verslavingsdeskundige die vertelt dat cannabis de “gevaarlijkste drug is die er bestaat” dan krijg je opeens wel de volle aandacht van de Nederlandse media.
Vergelijk dit nu eens met de berichten in de media over alcohol of tabak en vergelijk het ook eens met reclame op TV, radio, op reclameborden bij sport- en andere evenementen enzovoorts. Het slaat nergens op dat reclame voor cannabis verboden is en voor reclame voor alcohol en tabak dat verbod niet geldt terwijl door alcohol en tabak wél jaarlijks mensen overlijden.

 

De Nederlandse overheid dealer van “medicinale cannabis”

Nog krommer is het dan ook dat cannabis volgens de wet een verboden drug is en dat deze wet tegelijkertijd dusdanig aangepast is dat onze overheid wél het alleenrecht heeft om deze “verboden drug” wereldwijd te exporteren. Vanzelfsprekend moet er onderscheid zijn en daarom mag alleen deze cannabis die door onze overheid verkocht wordt “medicinale cannabis” genoemd worden en is deze “medicinale cannabis” alleen op recept verkrijgbaar. Erg hypocriet allemaal want juist het ontbreken van deugdelijke onderzoeken van deze “medicinale cannabis” heeft ervoor gezorgd dat zorgverzekeraars niet meer vergoeden. Ook daar heeft de media duidelijk geen kaas van gegeten. Het Nederlands Huisartsen Genootschap zal nooit met een standpunt komen over het voorschrijven van medicinale wiet. De olie die door een social club vervaardigd wordt mag net zo min medicinaal genoemd worden. Zoals Mark Rutte het uitdrukt: “wiet is troep”… maar de “medicinale cannabis” waar de overheid zelf aan verdient daar moeten we het monopolie van in eigen hand houden. Zoveel als geef een paard zebra-strepen en het paard heeft geen last meer van vliegen; misleiding door te doen alsof het om een kwalitatief ander product zou gaan dan in realiteit het geval is. De “medicinale cannabis” van de overheid is gamma-bestraald waar de meningen sowieso erg verdeeld over zijn en geen onderzoeken bekend zijn over de werking van gamma-bestraling zowel op korte als op lange termijn op het menselijk lichaam. Voor nu kan eigenlijk alleen met zekerheid gesteld worden dat gamma-bestraling voor een kwalitatief minder product zorgt omdat het andere belangrijke werkende stoffen in de plant afbreekt.

 

Ook op andere fronten is behoefte aan transparantie noodzakelijk!

Ook de CBD markt kan er wat van. Kreten als “CBD is legaal” en “CBD mag in tegenstelling tot THC wel vrij verkocht worden” vliegen je om de oren en niets is minder waar. CBD is net zo verboden als THC en wordt (tot nu toe tenminste) slechts gedoogd. Dat dergelijke kreten niet heel slim zijn mag duidelijk zijn. Er zijn maar twee conclusies uit te trekken wanneer leveranciers dergelijke uitspraken hanteren: of ze zijn zelf niet op de hoogte van de wetgeving en doen maar wat, of ze zijn het publiek bewust aan het misleiden. Ook hier kun je dus met reden zeggen dat dit niet bepaald meewerkt aan de opheffing van het taboe wanneer zelfs leveranciers niet de juiste informatie verschaffen.

Hetzelfde kan gezegd worden van vele zogenaamde “informatieve” websites, fora, vergelijkingssites, referentiesites, vraagbaken, stichtingen, verenigingen, enzovoorts die als paddenstoelen de grond uit schieten. Negen van de tien keer is er sprake van belangenverstrengelingen en zit er één of meerdere leveranciers achter dergelijke projecten waar transparantie ver te zoeken en informatie zelden tot nooit neutraal te noemen is. Belangen waar niet transparant over gedaan wordt en die daardoor juist meewerken aan het in stand houden van het taboe op cannabis.

 

Trouw – Dirk Waterval, 20 februari 2018
Wietolie is ondanks het verbod op wietteelt door particulieren aan een opmars bezig in Nederland. Op tien locaties kunnen mensen nu zonder doktersrecept aan het middel komen, dat chronische pijn, misselijkheid en andere kwalen zou tegengaan.

Volgens oprichter van de zogeheten Social Clubs, Rinus Beintema, bedient hij nu 8000 mensen van medicinale cannabisolie. Dat kunnen kankerpatiënten zijn die de bijwerkingen van chemo willen beteugelen, maar ook reuma- en MS-patiënten. De verkoop is in strijd met de wet, maar patiënten hoeven niet te vrezen: bezit van kleine hoeveelheden wordt wel gedoogd.

De belangstelling is zo groot omdat aanschaf via de apotheek niet vergoed wordt en het gedoogbeleid in Nederland niet genoeg ruimte biedt voor thuiskweek. Bij een maximum van vijf planten belooft justitie niet te vervolgen, maar de planten worden vaak wél afgenomen. Verschillende gemeenten denken erover een uitzondering te maken voor patiënten die met een doktersbriefje kunnen aantonen baat te hebben bij de olie.

Productie

Het zelf produceren van de olie is vrij eenvoudig: door vermalen bladeren van de hennepplant in te koken met kokosvet kan iedereen het zelf. Maar op dit moment staat alleen de gemeente Tilburg dat ook echt toe. Het Groningse Loppersum onderzoekt momenteel of ook het een uitzondering wil maken voor patiënten. Daarnaast zegt Gemeentebelangen De Wolden, de grootste lokale partij van de gelijknamige Drentse gemeente, te willen volgen na de gemeenteraadsverkiezingen volgende maand.

Steeds moet voor zo’n omslag gepraat worden met de regionale driehoek van Openbaar Ministerie (OM), burgemeester en de politie. Het OM kan echter niet zeggen in hoeveel gemeenten dit gesprek nu speelt. Ook het ministerie van volksgezondheid beschikt niet over dat overzicht, al bevestigt een woordvoerder dat verschillende gemeenten denken over soepelere regels voor wietolie. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten komt met een vergelijkbare reactie.

De wetenschap lijkt verdeeld over de helende werking van cannabisolie. Onlangs stelde de Amerikaanse National Academy of Sciences in een overzichtsartikel dat cannabis chronische pijn en misselijkheid door chemotherapie tegengaat. “Maar ander onderzoek komt weer tot een andere conclusie, het gevonden effect wisselt nogal”, zegt Martin van der Graaff, secretaris van de wetenschappelijke adviesraad van Zorginstituut Nederland.

Daarom raadt zijn instituut de minister voor medische zorg Bruno Bruins af om medische cannabis te vergoeden. “Ons standpunt is: er moet eerst beter onderzoek komen voordat wiet in het basispakket komt.”

Stoned

Ondanks dat gebrek aan vergoeding verstrekten openbare apotheken vorig jaar 60 procent meer cannabisolie dan het jaar ervoor, becijferde Stichting Farmaceutische Kengetallen onlangs.

Gebruikers van de olie mogen niet achter het stuur. Net als bij het roken van een joint krijgt de patiënt THC binnen, de psychoactieve stof die een stoned gevoel geeft. Dit is bij de olievariant echter minder het geval dan bij het roken.

Volgens Beintema van de Social Clubs is het niet de bedoeling om er stoned van te worden, en kan je dat gevoel veelal voorkomen door een rustige opbouw van het aantal druppels.

Het Nederlands Huisartsen Genootschap werkt aan een standpunt over het voorschrijven van medicinale wiet, en komt daar later dit jaar mee. Volgens een woordvoerder bellen veel huisartsen op omdat ze niet weten wat ze patiënten moeten zeggen die erom vragen.

 

Update januari 2019
Inmiddels heeft de ophanden zijnde invoering van het zogenaamde “gemeentewiet-project” de aandacht van gemeenten voor de problematieken van cannabisgebruikers desastreus naar de achtergrond gedrongen met als gevolg dat de thuiskwekers nog meer dan voorheen de pineut zijn van het huidige wiet-wanbeleid! Gemeenten en burgemeesters hebben zeer zeker nog de ruimte om coulanter om te gaan met cannabisgebruikers die voor eigen gebruik willen kweken maar de verleiding om mee te kunnen delen in het verdienmodel van de overheid staat voor veel burgemeesters blijkbaar hoger in prioriteit dan het welzijn van hun eigen burgers. Iets om over na te denken met het oog op de komende verkiezingen!

 

Met dank aan
Dirk Waterval, Trouw
Derrick Bergman, VOC
Eef de Bruyne, De Wereld van Morgen
Anna Janssen, VMO Research
Hendrine Kusters, VMO Research