Cannabis onder de loep

De cannabisplant is een complexe plant, onderzoekers hebben er al vele honderden bestanddelen in onderscheiden. In een toenemend aantal Nederlandse laboratoria worden analyses gedaan op zowel ruw plantmateriaal als op extracten van cannabis. Voor alle consumenten van cannabis kan zulk onderzoek belangrijke informatie opleveren, maar vooral voor de groeiende groep medicinale cannabisgebruikers is deze informatie essentieel.

Wanneer is het nu belangrijk om een cannabisproduct in het laboratorium te laten onderzoeken? Dat kan bijvoorbeeld zijn wanneer je kennis wilt krijgen over de concentraties cannabinoïden in een product. Deze informatie is onder andere noodzakelijk voor het bepalen van de juiste dosering. Daarnaast wil je als consument natuurlijk zekerheid over de veiligheid van het product dat je gebruikt. In het bijzonder geldt dit voor patiënten, die vaak al een verzwakt immuunsysteem hebben, maar evengoed zijn recreatieve gebruikers van cannabis hierbij gebaat. Om die reden worden in eerdergenoemde laboratoria ook de gehaltes van verschillende contaminanten (vervuilers) bepaald. Denk bijvoorbeeld aan pesticiden, zware metalen en residuen van oplosmiddelen. Er zijn verschillende methoden waarmee deze componenten opgespoord kunnen worden. De beste methode is niet voor elk bestanddeel hetzelfde. De ene methode levert preciezere resultaten op dan de andere. Daarnaast kunnen methodes elkaar in sommige gevallen aanvullen. In dit artikel gaan we na welke methoden er bestaan voor elk van de genoemde bestanddelen en wat de voor- en nadelen van deze methoden zijn.

 

Het meten van cannabinoïden

Cannabinoïden zijn de actieve bestanddelen waar planten uit de cannabisfamilie over het algemeen voor gebruikt worden. THC en CBD zijn de twee bekendste cannabinoïden, totaal zijn het er meer dan honderd. Na een analyse op cannabinoïden weet je wat de desbetreffende concentraties en verhoudingen zijn en kun je bepalen of het product geschikt is voor de toepassing die je in gedachten hebt.

 

Methode 1. HPLC (Vloeistofchromatografie/High Performance Liquid Chromatography)

Bij HPLC wordt een cannabismonster door middel van een loopvloeistof onder hoge druk door een lange dunne kolom geleid. Deze kolom is vet van binnen. De ene cannabinoïde blijft langer aan deze kolom “plakken” dan de ander. Het gevolg is dat de ene cannabinoïde er langer over doet dan de ander om door de kolom heen te bewegen. Aan het eind van de kolom staat een detector waarmee cannabinoïden zichtbaar gemaakt kunnen worden.

 

Voordelen van HPLC

  • Zeer precies en betrouwbaar, hoewel mede afhankelijk van de detectiemethode die gebruikt wordt.

 

Nadelen van HPLC

  • Benodigde oplosmiddelen zijn niet of nauwelijks door particulieren te bestellen. Aanschaf en onderhoud van de apparatuur is kostbaar. HPLC is mede om deze redenen een methode die in de praktijk alleen door professionele laboratoria gebruikt wordt.

 

Methode 2. GC (Gaschromatografie)

GC werkt feitelijk hetzelfde als de hierboven beschreven HPLC-methode, met als verschil dat er in plaats van een loopvloeistof een draaggas gebruikt wordt. Dit gas wordt door een lange dunne kolom geleid, waarna een detector de verschillende cannabinoïden zichtbaar kan maken. Over het algemeen wordt gaschromatografie voor monsters gebruikt die vluchtig zijn. Voor cannabisproducten ligt HPLC daarom meer voor de hand dan GC.

 

Voordelen GC

  • Afhankelijk van de detectiemethode die gebruikt wordt kan GC zeer precieze en betrouwbare resultaten geven.

 

Nadelen GC

  • De nadelen van GC zijn grotendeels hetzelfde als die van HPLC. Kortgezegd is GC een kostbare methode die in de praktijk alleen door professionele laboratoria gebruikt wordt.
  • Om een monster in gasvorm te krijgen moet het verhit worden. Door verhitting kan de molecuulstructuur echter veranderen. Het risico is dat de samenstelling van de damp die ontstaat niet meer overeenkomt met de samenstelling van het product waarvan het monster genomen is.

 

Methode 3. TLC (Dunne laagchromatografie/Thin Layer Chromatography)

TLC is een relatief eenvoudige vorm van chromatografie. Als eerste wordt op een plaatje met silica (een wit poeder dat vrijwel onoplosbaar is in water) het monster opgebracht. Vervolgens wordt dit plaatje in een bodempje vloeistof met daarin het monster gezet. De verschillende cannabinoïden kruipen op dit plaatje met verschillende snelheden omhoog, waardoor ze van elkaar onderscheiden kunnen worden.

 

Voordelen van TLC

  • Relatief eenvoudig in vergelijking tot andere methoden.
  • Relatief goedkoop in vergelijking tot andere methoden.

 

Nadelen van TLC

  • TLC geeft vooral kwalitatieve resultaten, wat wil zeggen dat wel duidelijk wordt welke cannabinoïden er in een sample zitten, maar niet in welke concentratie ze aanwezig zijn.
  • De chemicaliën die nodig zijn om cannabinoïden zichtbaar te maken zijn niet of nauwelijks verkrijgbaar voor particulieren.

 

Conclusie

Voor het meten van concentraties cannabinoïden is HPLC een goede optie die zeer precieze resultaten geeft. HPLC heeft de voorkeur boven GC omdat de molecuulstructuur bij GC kan veranderen als gevolg van verhitting. De precisie van HPLC wordt nog verder verbeterd als de detector die gebruikt wordt een massaspectrometer is. Er wordt dan gesproken van HPLC-MS. Het gebruik van TLC als enige methode is af te raden omdat het geen goede kwantitatieve resultaten oplevert. Eventueel kan TLC wel als aanvulling op andere methoden gebruikt worden.

 

Het meten van pesticiden

Pesticiden zijn bestrijdingsmiddelen die gebruikt worden bij het verbouwen van allerlei gewassen, zo ook bij cannabis. Een te hoge concentratie van bepaalde pesticiden kan serieuze gezondheidsrisico’s met zich meebrengen, zeker wanneer je ze gedurende langere tijd binnenkrijgt. In wetenschappelijke studies zijn duidelijke aanwijzingen gevonden voor het verband tussen pesticiden en bepaalde gezondheidsklachten, zoals leukemie bij kinderen, hersentumoren bij volwassenen, astma, de ziekte van Parkinson en verschillende problemen in de geestelijke ontwikkeling. Er zijn honderden pesticiden die potentieel in cannabis kunnen zitten en het is lastig om met één analyse op al deze pesticiden te testen.

 

Methode 1. GC-MS-MS (Gaschromatografie)

GC-MS-MS is gaschromatografie zoals we dat eerder in dit artikel besproken hebben, maar dan met een uitgebreide massaspectrometer. Het MS-MS-gedeelte van het apparaat wordt ook wel triple quadrupole genoemd. Doordat er in elk van de vier gedeeltes van deze detector een ander soort scan wordt gemaakt wordt de nauwkeurigheid van de metingen sterk verbeterd. Met een MS-MS kunnen daardoor ook pesticiden die in slechts hele kleine concentraties aanwezig zijn gedetecteerd worden. Ook kan er met een MS-MS beter gekwantificeerd worden (bepaald worden hoeveel er van een bepaalde pesticide in het sample zit).

 

Voordelen van GC-MS-MS

  • Zeer gevoelige meting, waarmee ook pesticiden in kleine concentraties worden gedetecteerd.
  • Er kan nauwkeuriger bepaald worden hoeveel er van een bepaalde pesticide in het sample zit.

 

Nadelen van GC-MS-MS

  • Niet alle pesticiden zijn meetbaar met GC-MS-MS, onder andere omdat gaschromatografie zich het beste leent voor vluchtige verbindingen, een aanvullende methode is daarom noodzakelijk.
  • Alleen mogelijk door van dure apparatuur gebruik te maken, daarom vaak kostbaar.

 

Methode 2. LC-MS-MS (Vloeistofchromatografie)

LC-MS-MS is vloeistofchromatografie zoals we dat eerder in dit artikel besproken hebben, maar dan met een uitgebreide massaspectrometer (zoals ook gebruikt wordt voor GC-MS-MS). Het MS-MS-gedeelte van het apparaat wordt ook wel triple quadrupole genoemd. Met een MS-MS kunnen daardoor ook pesticiden die in slechts hele kleine concentraties aanwezig zijn gedetecteerd worden. Ook kan er met een MS-MS beter gekwantificeerd worden (bepaald worden hoeveel er van een bepaalde pesticide in het sample zit).

 

Voordelen van LC-MS-MS

  • Zeer gevoelige meting, waardoor ook pesticiden in kleine concentraties worden gedetecteerd.
  • Er kan nauwkeuriger bepaald worden hoeveel er van een bepaalde pesticide in het sample zit.

 

Nadelen van LC-MS-MS

  • Niet alle pesticiden zijn meetbaar met LC-MS-MS, een aanvullende methode is daarom noodzakelijk.

 

Methode 3. NMR (Kernspinresonantie/Nuclear Magnetic Resonance)

Het principe van NMR is gebaseerd op het feit dat atoomkernen elektrisch geladen deeltjes zijn die om hun as draaien. Doordat de atoomkernen zowel draaien als elektrisch geladen zijn ontstaat er een magnetisch veld. Wanneer hierbij een uitwendig magnetisch veld wordt aangelegd reageren de verschillende atoomkernen hier allen op een andere manier op. Door dit te meten kan opheldering over de molecuulstructuur worden verkregen, waarmee verschillende pesticiden gekarakteriseerd kunnen worden.

 

Voordelen van NMR

  • Slechts één methode nodig.
  • NMR geeft veel informatie over de molecuulstructuur. Dit is een voordeel ten opzichte van massaspectrometrie, waarbij wordt gekarakteriseerd aan de hand van massa. Deze manier van karakteriseren kan problemen opleveren omdat sommige pesticiden dezelfde massa hebben als sommige cannabinoïden.

 

Nadelen van NMR

  • Benodigde apparatuur en software zijn kostbaar, wat NMR een dure methode maakt.
  • Mengsels kunnen niet al te complex zijn, dan moeten de moleculen eerst van elkaar gescheiden worden.

 

Conclusie

Zojuist hebben we drie methoden beschreven waarmee pesticiden gemeten kunnen worden. Al deze methoden zijn kostbaar, zodat het financiële aspect in dit geval niet de doorslag geeft. Een combinatie van GC-MS-MS en LC-MS-MS zal voor het meten van pesticiden in de meeste gevallen de beste optie zijn. Door deze twee methoden te combineren kan een sample op het grootste spectrum aan pesticiden worden geanalyseerd.

 

Het meten van zware metalen

Cannabis kan zware metalen bevatten doordat de grond waarop het op vervuilde grond verbouwd is, denk hierbij bijvoorbeeld aan arseen, cadmium of kwik. Klachten hoeven niet altijd onmiddellijk op te treden, maar kunnen zich ook na langere tijd aandienen. Zware metalen kunnen zich door de jaren heen ophopen in het lichaam. Mogelijke gevolgen zijn onder andere kanker en allerlei neurologische aandoeningen.

 

Methode 1. ICP-MS (Inductief gekoppeld plasma massa spectrometrie)

Voor ICP-MS wordt argon gebruikt, een zogenaamd inert gas dat geen reacties aangaat met het cannabismonster. Een speciale oven wordt verhit tot circa 5000 graden, waarin het monster uiteenvalt in de atomen waaruit het bestaat. In de massaspectrometer kunnen deze atomen vervolgens geïdentificeerd worden en kan de concentratie ervan bepaald worden.

 

Voordelen van ICP-MS

  • Extreem lage detectielimieten, waardoor ook zware metalen die slechts in hele lage concentraties aanwezig zijn kunnen worden opgespoord.

 

Nadelen van ICP-MS

  • Hoge kostprijs.
  • Veel vakkennis nodig om de procedure goed uit te voeren.

 

Methode 2. AAS (Atomaire Absorptie Spectrometrie)

Bij AAS worden de atomen in het monster bestraald met monochromatisch licht (licht van één enkele golflengte). Dit licht wordt door de atomen in bepaalde mate geabsorbeerd. De intensiteit van het licht wordt voor en na de bestraling gemeten. Op basis van deze metingen kan bepaald worden hoeveel atomen van een bepaalde soort er in een sample aanwezig zijn. Het sample wordt van te voren tot hoge temperatuur verhit om de atomen van elkaar te kunnen scheiden. Dit verhitten gebeurt bijvoorbeeld door middel van een vlam (Vlam-AAS) of in een grafietoven (grafietoven-AAS).

 

Voordelen van AAS

  • Voor vlam-AAS is relatief weinig vakkennis nodig om de procedure goed uit te kunnen voeren.
  • Grafietoven-AAS heeft lage detectielimieten, vergelijkbaar met die van ICP-MS.

 

Nadelen van AAS

  • Vlam-AAS heeft hogere detectielimieten dan grafietoven-AAS en ICP-MS.
  • Grafietoven-AAS is minder gunstig voor wat betreft onder andere analysesnelheid en herhaalbaarheid.
  • Vlam-AAS kan risico’s met zich meebrengen afhankelijk van het gas dat gebruikt wordt. Bij verschillende gassen kan explosiegevaar ontstaan.

 

Conclusie

Voor het detecteren van zware metalen in cannabismonsters is ICP-MS de meest geschikte methode. Het is een kostbare methode, maar dat geldt eigenlijk voor alle bruikbare methoden voor het bepalen van zware metalen. De procedure moet worden uitgevoerd door een professional, maar levert vervolgens wel de meest precieze resultaten op door de lage detectielimieten.

 

Het meten van residuen van oplosmiddelen

Om cannabisextracten te maken worden verschillende oplosmiddelen gebruikt, waaronder (isopropyl)alcohol, nafta, hexaan en butaan. Met name door particulieren worden deze middelen vaak gebruikt. Het proces van extractie kan bijvoorbeeld uitgevoerd worden door een stappenplan te volgen dat op internet is gevonden. Ook worden er workshops gegeven waarin mensen aan de hand van enkele eenvoudige stappen leren hoe je een cannabisextract kunt maken. Het moet echter gezegd dat zelfs wanneer deze stappenplannen volledig en correct worden doorlopen er toch residuen van oplosmiddelen kunnen achterblijven in het eindproduct. Zowel op korte als op lange termijn kan de consumptie van deze residuen ernstige klachten tot gevolg hebben. Helaas ontbreekt het particulieren aan de methoden om de genoemde residuen te kunnen detecteren. Het risico is dat men vervolgens aanneemt dat deze residuen er niet zijn of er niet toe doen.

 

Methode 1. GC-MS-MS headspace (Gaschromatografie)

Voor het meten van residuen van oplosmiddelen (ook wel solventen genoemd) kan dezelfde methode gebruikt worden als de methode die we eerder in dit artikel besproken hebben voor het meten van pesticiden, namelijk GC-MS-MS. Het MS-MS gedeelte staat hierbij voor een uitgebreide massaspectrometer die de nauwkeurigheid van de metingen sterk verbetert en die noodzakelijk is voor het kunnen detecteren van zeer kleine concentraties, in dit geval van residuen van oplosmiddelen. Het headspace-gedeelte van deze methode slaat op hetgeen dat geanalyseerd wordt. Dat is in dit geval namelijk niet het monster zelf maar de lucht boven het monster. Door bepaalde berekeningen op de verkregen data toe te passen kan vervolgens bepaald worden wat de concentraties van oplosmiddelen in het oorspronkelijke monster zijn.

 

Voordelen van GC-MS-MS

  • Zeer precieze methode.
  • Zeer lage detectielimieten, wat wil zeggen dat ook de residuen van oplosmiddelen die in zeer lage concentraties aanwezig zijn gedetecteerd kunnen worden.

 

Nadelen van GC-MS-MS

  • Dure methode.

 

Conclusie

Voor het meten van residuen van oplosmiddelen kom je al snel uit bij GC-MS-MS headspace, ondanks dat dit een kostbare methode is. Andere voor de hand liggende methoden voor het meten van deze componenten zijn er eigenlijk niet. Natuurlijk is het alleen nodig om een sample op oplosmiddelen te onderzoeken als het gaat om een geëxtraheerd product (bijvoorbeeld cannabisolie). In principe kunnen alle oplosmiddelen waarvan bekend is dat ze gebruikt worden om cannabisextracten mee te maken met deze methode geïdentificeerd worden.

 

Tot slot

Heeft u een olie in huis waarvan u de samenstelling wilt weten? Dan kunt u bijvoorbeeld terecht bij New Agro Research, een in Nederland gevestigd laboratorium dat zich gespecialiseerd heeft in het testen van cannabisproducten.
New Agro Research biedt bezoekers van Stichting VMO website een sterk gereduceerd tarief aan op hun cannabinoïden-analyse. Stuur een kort mailtje naar info@newagroresearch.nl en vermeld dat u gebruik wilt maken van de VMO-korting. U ontvangt een mailtje terug met een opdrachtformulier dat u kunt gebruiken om uw sample (monster) aan te leveren. U betaalt voor deze cannabinoïden-analyse € 50,- in plaats van de gebruikelijke € 75,-. New Agro Research kan tegen een meerprijs eventueel ook de verschillende contaminanten in uw sample bepalen.

Over prijs valt te twisten!

Hoeveel kosten drugs?

In het overzicht de prijzen van de hoeveelheden drugs als hasj, heroïne, wiet en GHB die consumenten gewoonlijk kopen. Let wel: de prijzen van drugs zijn niet gelijk aan de hoeveelheid die een consument meestal gebruikt.
Zo koopt een consument doorgaans 1 gram hasj. Daar kan hij 5 tot 6 jointjes uithalen. Wiet wordt dus niet per consumptie-eenheid verkocht. Bij XTC ligt dat anders; men koopt 1 pil en die wordt op 1 avond geslikt.

Hoe wordt de prijs bepaald?

  • vraag en aanbod
  • prijzen van grondstoffen
  • percentage werkzame stof
  • belastingen
  • legaliteit/ illegaliteit
  • hoeveelheden die ingekocht worden
  • de werkelijke prijs is ook afhankelijk van het feit of en hoe de drugs bewerkt/versneden is
  • verdienmodel

 

Vraag en aanbod

De prijs van drugs heeft te maken met vraag en aanbod. Door veranderingen in vraag en aanbod kunnen prijzen van drugs in de loop van de tijd sterk veranderen.
Heroïne is sterk in prijs gedaald ten opzichte van 1980. Door het wegvallen van het ijzeren gordijn, door de oorlog in Afghanistan en door de afname van het aantal heroïnegebruikers nam het aanbod van heroïne sterk toe en nam de vraag sterk af. Een prijsdaling van heroïne is het gevolg.

Schaarste grondstoffen

Grondstoffen die nodig zijn om drugs te produceren variëren sterk in prijs en daarmee ook de prijs van drugs. De illegale producenten van XTC hebben regelmatig te kampen gehad met schaarste aan grondstoffen.
In zo’n periode van schaarste neemt de prijs sterk toe. Ook neemt dan de kans op (gevaarlijke) versnijdingen toe. De laatste jaren lijkt echter het tegenovergestelde aan de hand te zijn, XTC bevat veel meer MDMA (de werkzame stof) dan een aantal jaar geleden. De gemiddelde prijs is daarentegen niet veel gestegen.

Belastingen

Belastingen als accijns en btw maken een middel aanmerkelijk duurder. Voor legale middelen als alcohol en tabak moeten accijns en btw betaald worden, voor illegale drugs geldt dit niet. Op een sigaret zit 56% accijns en nog eens 21% btw. Als cannabis gelegaliseerd zou worden, zouden vergelijkbare tarieven kunnen gelden, waardoor hasj en wiet veel duurder zouden worden. Ook zouden dan de stroomkosten betaald moeten worden, die nu veelal illegaal worden afgetapt. Een duurdere prijs heeft een remmend effect op de consumptie. Preventief zou legalisatie dus positief kunnen uitpakken.

Legaliteit/illegaliteit

Als een middel legaal is drijven ook de eisen die gesteld worden aan de manier van produceren, de prijs op. Dit maakt het product duurder. ls een middel illegaal is, lopen de producenten en dealers risico op gevangenisstraffen. Voor dit risico willen zij betaald worden. Wat betreft de extra kosten slaat de balans waarschijnlijk toch over in het nadeel van de legale drugs. Als cannabis ooit legaal wordt, zal het waarschijnlijk duurder worden dan wanneer hasj en wiet illegaal blijven.

Percentage werkzame stof

Het gehalte werkzame stof in een drug is ook van invloed op de prijs. Zo kost wiet met een hoog gehalte THC in de regel meer dan wiet met een laag THC-gehalte.

Hoeveelheden

Prijzen variëren natuurlijk ook met de hoeveelheid die iemand koopt. Dealers betalen lagere prijzen dan gebruikers. Zo kost een kilo cocaïne 35.000 – 38.000 euro (1). Een gebruiker betaalt meestal tussen de €50 tot €60 per gram.

Bewerkt/versneden of niet

Bedenk ook dat veel drugs versneden zijn. Iemand betaalt €50 tot €60 voor 1 gram cocaïne. Omdat deze gram gemiddeld voor slechts 59% bestaat uit cocaïne (2) kost een gram cocaïne werkelijk ruim €100.

Verdienmodel

Als laatste noemen we hier het verdienmodel maar in feite is juist dit punt het meest van invloed op de verkoopprijs. Vooral bij cannabis is dit een veel geziene discussie.

Ter vergelijking: 5 gram Bedrocan kost in de apotheek circa € 50,-. De kostprijs is € 41,25 en de vergoeding voor het werk van de apotheek bedraagt ongeveer € 6,-. Over het totaal wordt 6% btw in rekening gebracht. Deze berekening is vanzelfsprekend van Bedrocan de leverancier zelf, afkomstig. (Bedrocan teelt cannabis voor medicinaal gebruik in opdracht van het ministerie van VWS in Nederland).
In de apotheek zijn vijf variëteiten verkrijgbaar: Bedrocan, Bedrobinol, Bediol en Bedica en Bedrolite, elk met een eigen samenstelling en sterkte (zie tabel).

 

Lijnrecht hier tegenover staan producenten/leveranciers zoals Jan Johannes in het hierboven geplaatste artikel; activisten die in grote aantallen bezig zijn wietolie gratis uit te delen aan medicinaal gebruikers/patiënten, zonder eigen belang, puur uit naastenliefde.

 

Bronnen:
Cannabisbureau CIBG
Jellinek 2016
Antenne 2014, Bonger Instituut
Jaarbericht DIMS 2014, Trimbos Instituut

Partners in Transparantie

Transparante Leveranciers


vergelijkingmedicinaleolie.org

Let op: Zowel Testrapporten als Transparantielijst als de op onze website gegeven informatie is ten alle tijden een momentopname. Het is aan de leveranciers zelf hoe zij hiermee om wensen te gaan en hun Testrapportenpresentatie update houden. Dankzij deelnemers en consumenten en hun bereidheid ervaringen aan ons team terug te koppelen zijn wij in staat deze lijst update te houden. Onze dank hiervoor: Samen staan we Sterk!

 

Algemene Voorwaarden voor Deelname
Een universele menselijke beschaving kan alleen voortkomen uit de innerlijke beschaving van de individuen waar zij uit bestaat.
Bij deelname aan en/of gebruikmaking van de diensten van Stichting Vergelijking Medicinale Olie – Stichting VMO gaat men automatisch akkoord met de meest fundamentele en universele waarden en normen, waar al onze overige waarden en normen uit voortkomen. Wanneer deze waarden en normen niet (*) in acht genomen worden betekent dit onherroepelijke verwijdering.

 

Van deelname uitgesloten leveranciers

Disclamer

Stichting VMO, hierna te noemen VMO, verleent u hierbij toegang tot haar website vergelijkingmedicinaleolie.org onderdeel Partners in Transparantie. VMO spant zich in om de inhoud van haar website en platformen zo actueel mogelijk te houden. Ondanks onze zorg en aandacht is het mogelijk dat inhoud onvolledig en/of onjuist is. De op VMO platformen aangeboden informatie wordt aangeboden zonder enige vorm van garantie of aanspraak op juistheid. Deze informatie kan op elk moment wijzigen zonder voorafgaande mededeling van VMO. Voor op vergelijkingmedicinaleolie.org en aanverwante platformen opgenomen hyperlinks naar websites of diensten van derden kan VMO nimmer aansprakelijkheid aanvaarden. De inhoud van VMO Platformen is beschikbaar onder de Creative-Commonslicentie Naamsvermelding 3.0 Nederlands, tenzij anders aangegeven.

Wetgeving Europese Unie

EUR-Lex
Access to European Union Law

Hennep EU regels document 02013R1308-20170801

Verordening (EU) n r. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van een gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 922/72, (EEG) nr. 234/79, (EG) nr. 1037/2001 en (EG) nr. 1234/2007 van de Raad
ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2013/1308/2017-08-01

HOOFDSTUK IV
Bijzondere bepalingen voor de invoer van bepaalde producten
Artikel 189 Invoer van hennep

  1. De volgende producten mogen slechts in de Unie worden ingevoerd als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
    a) ruwe hennep van GN-code 5302 10 00 moet voldoen aan de voorwaarden van artikel 32, lid 6, en in artikel 35, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1307/2013;
    b) zaaizaad voor de inzaai van henneprassen van GN-code ex 1207 99 20 moet vergezeld gaan van het bewijs dat het gehalte aan tetrahydrocannabinol van het betrokken ras niet hoger is dan de waarde die is vastgesteld overeenkomstig artikel 32, lid 6, en in artikel 35, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1307/2013;
    c) niet voor inzaai bestemd hennepzaad binnen GN-code 1207 99 91 en alleen ingevoerd door importeurs die door de lidstaat zijn erkend, teneinde te garanderen dat het zeker niet voor inzaai wordt gebruikt.

  2. Dit artikel geldt onverminderd restrictievere bepalingen die de lidstaten vaststellen in overeenstemming met het VWEU en met inachtneming van de verplichtingen die voortvloeien uit de WTO-Overeenkomst inzake de landbouw.

BIJLAGE I LIJST VAN IN ARTIKEL 1, LID 2, GENOEMDE PRODUCTEN
DEEL VIII Vlas en hennep

De in de onderstaande tabel opgenomen producten vallen onder de sector vlas en hennep.
GN-code 5302 – Hennep (Cannabis sativa L.), ruw of bewerkt, doch niet gesponnen; werk en afval (afval van garen en rafelingen daaronder begrepen), van hennep

DEEL XXIV Andere producten

Onder “andere producten” wordt verstaan alle landbouwproducten behalve de producten die worden vermeld in de delen I tot en met XXIII, met inbegrip van de in onderstaande afdelingen 1 en 2 van dit deel vermelde producten.
1207 99 91 – Hennepzaad, ook indien gebroken, ander dan voor zaaidoeleinden.

 

Hennep EU regels document 32013R1307

(EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van voorschriften voor rechtstreekse betalingen aan landbouwers in het kader van de steunregelingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 637/2008 van de Raad en Verordening (EG) nr. 73/2009 van de Raad. PB L 347 van 20.12.2013, blz. 608–670 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) – Van kracht
ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2013/1307/oj

Publicatieblad van de Europese Unie L 347/608
VERORDENING (EU) Nr. 1307/2013 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 17 december 2013
tot vaststelling van voorschriften voor rechtstreekse betalingen aan landbouwers in het kader van de steunregelingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 637/2008 van de Raad en Verordening (EG) nr. 73/2009 van de Raad
HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, overwegende hetgeen volgt:

(28) Voor hennep dienen specifieke maatregelen behouden te blijven die moeten voorkomen dat als onderdeel van de voor de basisbetaling in aanmerking komende gewassen illegale hennep wordt verbouwd, hetgeen de markt voor hennep nadelig zou beïnvloeden. Derhalve dient te worden doorgegaan met de toekenning van betalingen voor uitsluitend arealen met henneprassen die bepaalde garanties bieden ten aanzien van het gehalte aan psychotrope stoffen.

(31) Teneinde de bescherming van de volksgezondheid te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot het vastleggen van voorschriften waarbij de toekenning van betalingen afhankelijk wordt gesteld van het gebruik van gecertificeerd zaad van bepaalde henneprassen en waarbij de procedure voor de vaststelling van henneprassen en voor de verificatie van het tetrahydrocannabinolgehalte ervan wordt vastgelegd.

Artikel 32 Activering van betalingsrechten

  1. Voor de productie van hennep gebruikte arealen vormen slechts subsidiabele hectaren indien het gehalte aan tetrahydrocannabinol van de gebruikte rassen maximaal 0,2 % bedraagt.

Artikel 35 Gedelegeerde bevoegdheden

  1. Teneinde de bescherming van de volksgezondheid te garanderen, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 70 gedelegeerde handelingen vast te stellen waarin de voorschriften inzake de toekenning van betalingen afhankelijk worden gesteld van het gebruik van gecertificeerd zaad van bepaalde henneprassen en waarbij wordt voorzien in de procedure voor de vaststelling van henneprassen en voor de verificatie van het in artikel 32, lid 6, genoemde tetrahydrocannabinolgehalte ervan.

TITEL IV GEKOPPELDE STEUN
HOOFDSTUK 1 Vrijwillige gekoppelde steun
Artikel 52 Algemene voorschriften

  1. Gekoppelde steun kan worden verleend voor de volgende sectoren en teelten: granen, oliehoudende zaden, eiwithoudende gewassen, zaaddragende leguminosen, vlas, hennep, rijst, noten, zetmeelaardappelen, melk en zuivelproducten, zaaizaad, schapen- en geitenvlees, rundvlees, olijfolie, zijderupsen, gedroogde voedergewassen, hop, suikerbieten, suikerriet en cichorei, groenten en fruit, en hakhout met korte omlooptijd.

 

Hennep EU regels document 32014R0809

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 809/2014 van de Commissie van 17 juli 2014 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het geïntegreerd beheers- en controlesysteem, plattelandsontwikkelingsmaatregelen en de randvoorwaarden. PB L 227 van 31.7.2014, blz. 69–124 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) – Van kracht
ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2014/809/oj

DE EUROPESE COMMISSIE,
Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,
Gezien Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 inzake de financiering, het beheer en de monitoring van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 352/78, (EG) nr. 165/94, (EG) nr. 2799/98, (EG) nr. 814/2000, (EG) nr. 1290/2005 en (EG) nr. 485/2008 van de Raad (1), en met name artikel 58, lid 4, artikel 62, lid 2, onder a) tot en met f) en onder h), artikel 63, lid 5, artikel 77, lid 8, artikel 78, artikel 96, lid 4, en artikel 101, lid 2, Overwegende hetgeen volgt:

(16) Alle specifieke informatie over de productie van hennep of over vrijwillige gekoppelde steun of over de gewasspecifieke betaling voor katoen moet tegelijk met de verzamelaanvraag worden verstrekt of eventueel later, wanneer dit vanwege de aard van de informatie raadzaam is. Voorts moet worden bepaald dat in de verzamelaanvraag ook de arealen moeten worden aangegeven waarvoor geen steun wordt aangevraagd. Aangezien het van belang is om over nadere informatie over bepaalde soorten areaalgebruik te beschikken, moet informatie over die soorten gebruik apart worden opgegeven, terwijl andere soorten onder één rubriek kunnen worden opgegeven.

(45) Voor de toepassing van artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 moeten voorschriften worden vastgesteld voor de toepassing van het door de lidstaten te gebruiken systeem voor de controle op het tetrahydrocannabinolgehalte van hennep.

(46) In dat verband moet voor vezelhennep worden bepaald hoeveel tijd moet verlopen tussen de bloei en de oogst om op doeltreffende wijze te kunnen voldoen aan de voor vezelhennep geldende controleverplichtingen.

TITEL I ALGEMENE BEPALINGEN
Artikel 1 Toepassingsgebied

f) de specifieke controlemaatregelen en methoden voor de bepaling van het tetrahydrocannabinolgehalte van hennep;

Afdeling 2 Steunaanvragen voor areaalgebonden steunregelingen en betalingsaanvragen voor areaalgebonden bijstandsmaatregelen
Artikel 17 Specifieke eisen met betrekking tot steunaanvragen voor areaalgebonden steunregelingen en betalingsaanvragen voor areaalgebonden bijstandsmaatregelen

  1. Voor overeenkomstig artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 voor de productie van hennep gebruikte arealen bevat de verzamelaanvraag:
    a) alle informatie die nodig is voor de identificatie van de met hennep ingezaaide percelen, met een opgave van de gebruikte henneprassen;
    b) een opgave van de gebruikte hoeveelheden zaaizaad (kilogram per hectare);
    c) de overeenkomstig Richtlijn 2002/57/EG van de Raad (15), en met name artikel 12 daarvan, op de verpakking van het zaaizaad gebruikte officiële etiketten of andere door de betrokken lidstaat als gelijkwaardig erkende documenten.

In afwijking van lid 1, onder c), worden de etiketten, indien de inzaai na de uiterste datum voor de indiening van de verzamelaanvraag plaatsvindt, uiterlijk op 30 juni ingediend. In het geval dat de etiketten ook bij andere nationale autoriteiten moeten worden ingediend, kunnen de lidstaten bepalen dat die etiketten aan de begunstigde worden teruggegeven nadat zij overeenkomstig dat punt zijn ingediend. Op de teruggegeven etiketten wordt vermeld dat zij voor een aanvraag zijn gebruikt.

HOOFDSTUK III Controles ter plaatse in het kader van het geïntegreerd systeem
Afdeling 1 Gemeenschappelijke bepalingen
Artikel 30 Controlepercentage voor andere areaalgebonden steunregelingen dan de betaling voor klimaat- en milieuvriendelijke landbouwpraktijken

g) 30 % van de arealen aangegeven voor de productie van hennep overeenkomstig artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013;

Artikel 36 Verlaging van het te controleren percentage

  1. In afwijking van artikel 30, onder g), kan, wanneer een lidstaat een systeem van voorafgaande vergunningen voor de teelt van hennep invoert, het minimumniveau van de controles ter plaatse worden verlaagd tot 20 % van de voor de productie van hennep als bedoeld in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 aangegeven arealen.

Artikel 45 Controle op het gehalte aan tetrahydrocannabinol van geteelde hennep

  1. Voor de toepassing van artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013, zetten de lidstaten het in bijlage I bij de onderhavige verordening beschreven systeem voor de vaststelling van het gehalte aan tetrahydrocannabinol (hierna „THC” genoemd) van de geteelde gewassen op.

  2. De bevoegde autoriteit van de lidstaat houdt de dossiers met de bevindingen inzake het THC-gehalte bij. Deze dossiers omvatten voor elk ras ten minste de gegevens inzake het tot op twee decimalen nauwkeurige, in procent uitgedrukte THC-gehalte van elk monster, de gebruikte procedure, het aantal uitgevoerde tests, een vermelding van het punt waar het monster is genomen en de op nationaal niveau getroffen maatregelen.

  3. Indien het gemiddelde van alle monsters van een bepaald ras hoger ligt dan het in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 vastgestelde maximale THC-gehalte, maken de lidstaten met betrekking tot dat ras in het volgende aanvraagjaar gebruik van de in bijlage I bij de onderhavige verordening opgenomen procedure B. Deze procedure wordt tevens gedurende de daaropvolgende aanvraagjaren gebruikt, tenzij bij alle analyses van het betrokken ras een THC-gehalte wordt geconstateerd dat lager ligt dan het in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 vastgestelde maximum.

Indien tijdens het tweede jaar het gemiddelde van alle monsters van een bepaald ras hoger ligt dan het in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 vastgestelde maximale THC-gehalte, stelt de lidstaat de Commissie in kennis van de machtiging om de handel in dit ras overeenkomstig artikel 18 van Richtlijn 2002/53/EG van de Raad (20) te verbieden. Deze kennisgeving wordt uiterlijk op 15 november van het betrokken aanvraagjaar toegezonden. Met ingang van het daaropvolgende aanvraagjaar komt het ras waarvoor een dergelijk verzoek is ingediend, niet in aanmerking voor rechtstreekse betalingen in de betrokken lidstaat.

  1. Hennep wordt gedurende ten minste tien dagen na het einde van de bloei verder geteeld in normale groeiomstandigheden in overeenstemming met de plaatselijke gebruiken, zodat de in de leden 1, 2 en 3 bedoelde controles kunnen worden verricht.

De lidstaat kan echter toestemming geven om hennep te oogsten na het begin van de bloei maar vóór het einde van de periode van tien dagen na het einde van de bloei, mits de controleurs aangeven op welke representatieve delen van elk betrokken perceel het gewas gedurende ten minste tien dagen na het einde van de bloei verder moet worden geteeld om volgens de in bijlage I vastgestelde methode te kunnen worden gecontroleerd.

  1. De in lid 3 bedoelde kennisgevingen worden gedaan overeenkomstig Verordening (EG) nr. 792/2009 van de Commissie (21).

BIJLAGE
Communautaire methode voor de kwantitatieve bepaling van het gehalte aan Δ9-tetrahydrocannabinol in henneprassen

1. Doel en toepassingsgebied

Het doel van deze methode is de bepaling van het gehalte aan Δ9-tetrahydrocannabinol (hierna „THC” genoemd) van henneprassen (Cannabis sativa L.). Naargelang van het geval wordt procedure A of B gevolgd, zoals hieronder beschreven.

De methode berust op de kwantitatieve bepaling van Δ9-THC door middel van gaschromatografie na extractie met een oplosmiddel.

1.1. Procedure A

Procedure A wordt gebruikt voor de in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 en artikel 30, onder g), van de onderhavige verordening bedoelde controle op de productie.

1.2. Procedure B

Procedure B wordt gebruikt in de in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 en artikel 36, lid 6, van de onderhavige verordening bedoelde gevallen.

2. Bemonstering

2.1. Monsters

a) Procedure A: uit een populatie van een bepaald hennepras wordt van elke geselecteerde plant een stuk van 30 cm met ten minste één vrouwelijke bloemtop genomen. De monsterneming wordt overdag uitgevoerd in de periode tussen 20 dagen na het begin en tien dagen na het einde van de bloei en hierbij wordt een systematische route gevolgd zodat een representatieve steekproef van het perceel verkregen wordt; daarbij wordt de rand van het perceel niet bemonsterd.

De lidstaat kan toestaan dat monsters worden genomen in de periode tussen het begin van de bloei en 20 dagen na het begin van de bloei, op voorwaarde dat voor elk geteeld ras overeenkomstig de eerste alinea andere representatieve monsters worden genomen in de periode tussen 20 dagen na het begin en tien dagen na het einde van de bloei.

b) Procedure B: uit een populatie van een bepaald hennepras wordt het bovenste derde van elke geselecteerde plant genomen. De monsterneming wordt overdag uitgevoerd in de tien dagen na het einde van de bloei en hierbij wordt een systematische route gevolgd zodat een representatieve steekproef van het perceel verkregen wordt; daarbij wordt de rand van het perceel niet bemonsterd. Bij een tweehuizig ras worden alleen de vrouwelijke planten bemonsterd.

2.2. Omvang van het monster

Procedure A: van elk perceel worden monsters van 50 planten genomen.

Procedure A: van elk perceel worden monsters van 200 planten genomen.

Elk monster wordt zonder aandrukken in een stoffen of papieren zak gedaan en naar het analyselaboratorium gezonden.

De lidstaat kan bepalen dat een tweede monster voor een eventuele contra-analyse wordt genomen en hetzij door de teler, hetzij door de voor de analyse verantwoordelijke instantie wordt bewaard.

2.3. Droging en opslag van het monster

De monsters moeten zo snel mogelijk en in elk geval binnen 48 uur worden gedroogd volgens om het even welke methode waarbij de temperatuur onder 70 °C blijft.

De monsters worden gedroogd tot constant gewicht en een vochtigheid van 8 % tot 13 %.

De droge monsters worden zonder aandrukken in het donker op een temperatuur beneden 25 °C bewaard.

3. Bepaling van het THC-gehalte

3.1. Wijze van bereiding van het analysemonster

De droge monsters worden van stengels en zaden van meer dan 2 mm ontdaan.

De gedroogde monsters worden tot een halffijn poeder gemalen (maaswijdte van de zeef: 1 mm).

Het poeder mag maximaal tien weken droog, in het donker en op een temperatuur beneden 25 °C bewaard worden.

3.2. Reagentia en extractievloeistof

Reagentia

— Δ9-tetrahydrocannabinol voor chromatografie,

— squalaan voor chromatografie als interne standaard.

Extractievloeistof

— 35 mg squalaan per 100 ml hexaan.

3.3. Extractie van Δ9-THC

100 mg poedervormig analysemonster wordt afgewogen en in een centrifugebuis gedaan; 5 ml extractievloeistof met interne standaard wordt toegevoegd.

Het monster wordt gedurende 20 minuten in een ultrasoonbad geplaatst. Het wordt gedurende vijf minuten op 3 000 toeren per minuut gecentrifugeerd en daarna wordt de bovenstaande vloeistof met de opgeloste THC afgeschonken. Deze vloeistof wordt in de chromatograaf geïnjecteerd en daarna wordt een kwantitatieve bepaling verricht.

3.4. Gaschromatografie

a) Apparatuur

— gaschromatograaf voorzien van een vlamionisatiedetector en een split/splitless-injector,

— kolom waarmee een goede scheiding van cannabinoïden wordt verkregen, bijvoorbeeld een glazen capillaire kolom van 25 m lengte en 0,22 mm diameter, geïmpregneerd met een apolaire fase van het type 5 % fenyl-methyl-siloxaan.

b) IJkoplossingen

Ten minste drie punten voor procedure A en vijf punten voor procedure B, met de punten 0,04 en 0,50 mg/ml Δ9-THC per ml extractievloeistof.

c) Instelling van de apparatuur

De volgende instellingen worden als voorbeeld voor de onder a) genoemde kolom gegeven:

— temperatuur van de oven: 260 °C

— temperatuur van de injector: 300 °C

— temperatuur van de detector: 300 °C

d) Geïnjecteerd volume: 1 μl

4. Resultaten

Het resultaat wordt in twee decimalen uitgedrukt als g Δ9-THC per 100 g van het analysemonster, gedroogd tot constant gewicht. Het resultaat mag een maximale afwijking van 0,03 % per 100 g hebben.

— Procedure A: per te analyseren monster wordt één bepaling verricht.

Als het resultaat boven de in artikel 32, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1307/2013 vermelde grens ligt, wordt per te analyseren monster een tweede bepaling verricht en wordt het gemiddelde van de twee bepalingen als resultaat genomen.

— Procedure B: per te analyseren monster worden twee bepalingen verricht, waarvan het gemiddelde wordt genomen.

 

 

Bovenstaande teksten dienen louter ter informatie en zijn juridisch niet bindend. De EU-instellingen zijn niet aansprakelijk voor de inhoud. Alleen de besluiten die zijn gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (te raadplegen in EUR-Lex) zijn authentiek. Deze officiële versies zijn rechtstreeks toegankelijk via de links in dit document.

 

Alexandra: MS patiënt

Sinds 1993 ben ik MS-patient en altijd cannabis als medicijn gebruikt.

Nu heb ik net de zogenaamde Rick Simpson kuur achter de rug, 90 dagen 60 gram puur THC extract.
Dat is heel verrassend en ik ervaar deze kuur als een zeer krachtige reinigingskuur.
Toen ik stopte na 90 dagen zijn er een week lang parasieten met de ontlasting meegekomen. Totaal onverwacht, ik was doodziek ervan en heb de THC weer even opgevoerd, en ondersteunende kruiden gebruikt.

Ook heb ik de zogenaamde herxheimer reactie ‘mogen’ ervaren, dat was na ongeveer 10 dagen na het begin van de kuur. Ik kreeg het midden in de nacht. Het is tijdelijke heftige bloedvergiftiging door afbraak van grote hoeveelheid bacterien, of kankercellen, of zware metalen.

Graag wil ik dat delen, meer mensen kunnen hier veel baat bij hebben.

Michalis (MS patiënt) vertelt…

Mijn eerste gebruik van cannabis gaat zo’n veertien jaren terug toen ik het nog recreatief rookte in de vorm van een joint (één jaar na de diagnose van MS) en bleef het geregeld gebruiken omdat ik mij er goed bij voelde zonder dat ik eigenlijk wist waarom. Het was echter zes jaar geleden dat ik de geneeskrachtige eigenschappen van cannabis ontdekte.
Het begon me indertijd sterk op te vallen dat wanneer ik gebruikte, mijn kuitkrampen stopten of toch sterk verminderden. In reactie daarop zocht ik een verband op het internet en moest niet lang zoeken voor een bevestiging van mijn vermoeden dat cannabis wordt gebruikt om o.a. de symptomen van MS te verlichten.
Kuitkrampen kunnen intens aanvoelen; het lijkt alsof de spier naar binnen wil schieten met een trekkende pijn tot gevolg. Afhankelijk van de intensiteit neem ik vervolgens een aantal trekken van mijn vaporiser en meestal is dat voldoende om de spieren te laten relaxen.
Vaak heb ik ook last van neurologische pijn in de benen waardoor ze verbrand, zwaar en slapend aanvoelen. Het verdampen van cannabis neemt dat gevoel bijna meteen weg en werkt dus effectief tegen pijn. Ook de dagelijkse lage rugpijn wordt heel wat draaglijker.
Eten vormt een veel voorkomend probleem omdat mijn eetlust vaak ontbreekt. Ik krijg geen hongergevoel en mijn maag voelt dan voortdurend vol aan. Een half uur voor mijn maaltijd vaporiseer ik wat cannabis en in acht van de tien gevallen kan ik vervolgens eten.
Ik ben er rotsvast van overtuigd dat cannabis de progressie van de ziekte heeft vertraagd. De ziekte gaat veel langzamer vooruit sinds ik cannabis gebruik om medicinale redenen.
Wanneer ik in bed lig komen de hevige spasmen op en houden me uit mijn slaap. Het is gewoon onmogelijk om de slaap te vatten wanneer je benen hevig beginnen te schudden. Om een of andere reden word ik ook geregeld wakker en kan ik zelden goed doorslapen. Het vaporiseren van een potente soort voor het slapen gaan neemt deze problemen helemaal weg waardoor ik minstens vijf uurtjes goed kan doorslapen. De nachtelijke krampen komen enkel terug wanneer ik stop met het gebruiken van cannabis of te weinig heb geconsumeerd.
MS kan zich op twee manieren uiten in mijn benen: ofwel voelen ze verslapt aan zoals ‘puddingbenen’, oftewel verstijven ze zodat ze aanvoelen als houten planken. Soms zijn ze zo verstijfd dat ik noch mijn enkel noch mijn knie kan plooien. Het gebruik van cannabis ontspant de spieren waardoor ik me soepeler kan voortbewegen.
Ook blaasproblemen kunnen me parten spelen, waarbij de drang om te plassen ineens kan opkomen zonder enige waarschuwing. Ik kan het dan op geen enkele manier ophouden en ik kan dan ook verzekeren dat wanneer dit bijvoorbeeld gebeurt in een drukke winkelstraat, het heel beangstigend kan zijn. Als gevolg van die angst verstijft het lichaam dan helemaal waardoor ik niet eens tot aan het toilet kan geraken. Het gebruik van cannabis zorgt voor een regelmaat in het plassen en geeft meer controle over de blaasfunctie waardoor ik mij veel zekerder naar buiten kan en durf begeven.

Zo kom ik dan tenslotte tot het geestelijk effect van cannabis. Een degeneratieve ziekte zoals MS kan soms erg eng aanvoelen, zeker wanneer je ontdekt dat je weer wat minder kan of minder mobiel bent geworden. Ook wanneer ik mij buitenshuis bevind en de symptomen opkomen kan ik mij erg ongemakkelijk en onrustig voelen. Het consumeren van cannabis helpt mij om rustig te worden en alles meer in perspectief te zien.
MS kan zich doorheen de dag op verschillende manieren manifesteren en het gebruik van cannabis helpt mij om er afstand van te nemen, waardoor ik momenten heb dat ik helemaal niet denk aan de beperkingen of symptomen.
Cannabis moet gelegaliseerd worden, het is een geschenk van de natuur die de meeste van de chemische medicijnen kan vervangen en dat zonder bijwerkingen! Het is niet het gebruik dat als crimineel moet worden beschouwd maar het verbod op het recht op een volkomen natuurlijk medicijn.
Medicinale gebruikers zoals mij moeten zich op de zwarte markt begeven om aan hun medicijn te geraken. Het gevolg daarbij is dat je elke keer weer een ander soort krijgt waarvan je nooit weet welke potentie het kruid heeft. Daarbij komt ook het feit dat de cannabis op de zwarte markt kan behandeld worden om meer gewicht te verkrijgen en bespoten kan zijn met heel wat pesticiden. Onze gezondheid is zo al fragiel waarbij de consumptie van cannabis een potentieel gevaar kan vormen wanneer er chemische stoffen aan toe werden gevoegd, waarbij men ook nog risico’s moet nemen om aan het medicijn te geraken.
De nood aan gestandaardiseerde biologische preparaten is dan ook erg hoog maar ook de begeleiding in het kiezen van de juiste soort in functie van de aandoening is heel belangrijk. Het wordt hoog tijd dat zowel de overheid als de medische sector hun ogen gaan openen en eens eindelijk gaan luisteren naar de succesverhalen die meer en meer naar buiten komen.
Daarom beste mensen, laat je horen want hoe meer mensen naar voren komen met hun verhaal, des te meer de druk wordt opgevoerd.

Legaliseer, legaliseer NU!

Michalis

Publicaties

 

TITEL
3D Printing and Additive Manufacturing
Advances in Preschool Psychopharmacology
Advances in Tissue Engineering, Volume 1: Angiogenesis
Advances in Tissue Engineering, Volume 2: Stem Cells
Advances in Wound Care
Advances in Wound Care, Volume 1
Advances in Wound Care, Volume 2
AIDS Patient Care and STDs
AIDS Research and Human Retroviruses
Alternative and Complementary Therapies
Antioxidants & Redox Signaling
Applied In Vitro Toxicology
ASSAY and Drug Development Technologies